Tortuguero en reggaestyle aan de caribische kust

Op het moment dat ik dit schrijf zijn we inmiddels alweer gewend aan de reggaemuziek hier aan de caribische kust en liggen we op een ligbed, met de cocktail binnen handbereik, de jongens in het zwembad na een heerlijke dag met strand en zon.

Onze 3 daagse trip naar Torteguero was onwijs gaaf!
Zoveel jungle hebben we nog nooit gezien, het was net of we in de film jungle book zaten. Het leuke is dat het met niets te vergelijken is wat we in de loop der jaren hebben gezien aan jungle, het is weer heel anders dan bijv de Amazone.
Torteguero betekend schildpad. Het gebied is een national park en is gelegen aan de caribische zee. Het heeft een kust van 42 km lang.  Dit is ook het strand waar de groene zeeschildpad van juli t/m september zijn eieren legt. Vanaf de zee is het een smalle strook land met aan de andere zijde de rivieren en het regenwoud. 

We werden vanaf ons hotel in San Jose om 6 uur opgehaald met een klein busje en even buiten San Jose moesten we overstappen in een touringbus die ons na 1,5 uur naar een restaurant bracht om te ontbijten. We reden door de bergen van het national park van de vulkaan Irazu, onwijs mooi.
Na het ontbijt reden we door naar het plaatsje Guapiles en daar lagen de bootjes die ons over de rivieren naar onze lodge in Tortuguero brachten. De kapitein waarschuwde dat niemand zijn handen buiten de boot mocht doen omdat er krokodillen in de rivier zaten. De beste man was nog niet uitgesproken of de 1ste krokodil zagen we na 50 meter varen. Senna ging direct in het midden zitten, maar Vigo is van een ander kaliber en die moesten we echt steeds in de gaten houden, want die voelt zich af en toe Diego the rescue ranger...We vaarden 1,5 uur door kleine rivieren van het regenwoud met de geluiden van de jungle. Niet te beschrijven hoe mooi en bijzonder.

Eenmaal aangekomen op Mawamba lodge lekker gelunched, gelegen en gezwommen in het zwembad. De luchtvochtigheid is ongeveer 90% dus zweten doe je constant. Per jaar valt er 7 meter regen in dit gebied, maar wij hadden de hele dag al het zonnetje. In de namiddag zijn we naar het dorpje gevaren, waar de jongens konden kijken hoe de mensen daar leven. Senna zag voornamelijk hoe een paar jongens aan het voetballen waren  en binnen no time had hij geregeld dat Vigo en hij part of the group waren. Dus zaten wij weer een uurtje aan de zijlijn...Ongelooflijk hoe snel de jongens kontakt maken. De mensen zijn hier in Costa zoiezo super vriendelijk en helemaal gek op kinderen.
In het dorp kwam een groep spider monkeys voorbij, die springen echt van boom naar boom en hangen aan hun staart. Daarna over het strand terug gelopen. De lucht werd inmiddels al erg donker en eenmaal terug kwam het bakken uit de hemel.

De volgende ochtend werd ik gewekt door de enorme herrie van de brulapen, ondanks mijn oordoppen...de rest van de familie sliep gewoon lekker door en dat ZONDER oordoppen...heel oneerlijk.
Verder lekker rustig aan gedaan in de ochtend. Er zijn hier bij de lodge meerdere kinderen waaronder ook nederlandse dus de jongens gaan lekker hun eigen gang. Ze zwemmen of lopen hier met hun verrekijker in de rondte en komen elke keer melden wat ze zien, leguanen, enorme torren, mieren, zwarte sprinkhanen etc. Die insecten zijn toch altijd nog wel ff een dingetje voor mij hoor brrr, maar de jongens hebben er gelukkig geen last van.
Op de lodge hebben ze een kikkertuin met de giftige kikkers die hier leven en een mooie vlindertuin. S'middags met een open bootje door de rivieren gevaren met gids.  Onwijs gaaf, we zagen een kleine kaaiman aan de kant, enorme spinnen, een schildpadje wat lag te zonnen. Op een heel smal begroeid stukje waar de bomen een soort tunnel vormen hadden we de mazzel dat er weer een groep spidermonkeys recht boven ons slingerde. Ze maakte een enorme herrie en waren onwijs druk. Senna en Vigo vonden het heel grappig totdat een aap recht boven ons ging zitten op een tak en naar beneden plaste, op onze hoofden haha. Daarna gingen ze dit allemaal doen, maar doordat het zo smal was duurde het even voordat we daar weg konden varen en ze vilgde ons gewoon. Ik kreeg de slappe lach, maar Senna kon er de humor niet van inzien haha.

S'avonds om half 8 was het dan zover, we gingen kijken naar de zeeschildpadden die eieren gingen leggen.
We hadden eigenlijk niet echt een idee wat we ervan konden verwachten.
We kregen een onwijs leuke gids en daaraan konden de jongens alles vragen.
We moesten naar het strand lopen en bij een soort rangerstation wachten. Het was heel donker dus dat maakte het al spannend.
Niemand mag het strand op tussen 18.00-6.00 vanwege de schildpadden. Op het strand liepen een paar mensen van het rangerstation om te kijken waar er schildpadden aan land kwamen.  Per avond komen er gedurende de hele nacht in totaal 2500 schildpadden om eieren te leggen.  Ze leggen per schildpad 100 tot 150 eieren per keer. We moesten alleen wel mazzel hebben dat ze net kwamen op het stukje waar wij waren. 
Als ze aan land komen mogen ze niet gestoord worden, want dan kunnen ze terug gaan, vandaar dat wij verderop moesten wachten.  Eenmaal aan land graven ze een kuil van ongeveer 50 cm diep. Op het moment dat ze eieren gaan leggen zijn ze in trance en dat is het moment dat wij mochten kijken...
Na een half uurtje wachten, waarin de gids alles vertelde, kreeg hij een seintje en moesten we snel het strand op lopen.  Het was ontzettend donker en de gids had een heel klein beetje roodlicht dus je zag zeker in het begin geen hand voor ogen. Ineens stopte de gids en op ongeveer 50cm zagen we een enorme maar dan echt een enorme schildpad terug naar zee schuiven. Ik had me iets beter in moeten lezen maar ik wist dus niet dat die dingen anderhalf meter groot waren en 250 kilo zwaar. Ik kreeg dus een rolberoerte maar aan mijn linkerhand had ik Senna en die legde zowat het loodje. Dus moest ik mij even vermannen en net doen of dit heeeeel normaal was om de rust weder te keren. Niet normaal wat een beesten en wat gaaf om te zien. Deze schildpad was bezig geweest een nest te maken maar was kennelijk gestoord en was weer omgekeerd  naar zee.

 Even later kregen we een seintje dat er weer een schildpad aan land was gekomen, maar dat was  ongeveer 15 min lopen en dus liepen wij in flinke looppas (anders kwamen we te laat) in het pikkedonker door de jungle en het dorpje naar deze plek. Vigo zat op Dennis zijn nek en voelde zich weer Diego. Hij had geen last van spanning en onderweg kletste hij honderduit.  Zo vertelde hij dat hij dit een ontzettend leuk idee vond om op zijn verjaardagspartijtje te doen...Voorbij het dorpje gingen we het strand op. Ik wist nu wat voor apparaten ik kon verwachten dus mij kon niets meer gebeuren (dacht ik) en ik kon Senna emotioneel bij staan want die vond het rete spannend. Donker, niet weten wanneer hij wat zou zien etc.
We liepen op het strand en terwijl de gids in paniek ssst riep en stopte zag ik een groot zwart spoor recht voor ons op het strand. De gids deed heel  snel een stap naar achteren scheen  met zijn zaklamp en daar zagen we een enorme schildpad voorlangs schuiven. Die hadden de rangers op het strand even gemist want ONZE schildpad lag iets verderop. Het schijnt dat als die beesten terug naar zee gaan gewoon rechtdoor blijven gaan ongeacht of wij daar staan.  Eenmaal bij onze schildpad aangekomen zagen we hoe hij de eieren in het nest legde. Vigo en senna zaten op hun knieen aan de rand van het nest. Echt een onwijs mooie en bizarre ervaring!

De volgende dag zijn we in de loop van de ochtend vertrokken en na 7 uur boot en bus aangekomen aan de Caribische kust, waar het heerlijk vertoeven is.
We zitten hier in hotel Cariblue naast het strand in weer een onwijs mooi oerwoud. We hebben helemaal verscholen tussen de enorme bomen een eigen bungalow met een veranda en een heerlijke hangmat.