Arenal en de vulkaan

Aan de voet van de vulkaan Arenal bij Rancho Margot.

Aan de caribische kust werd onze huurauto om 10.00 uur gebracht.
Een echte Jeep en de jongens stonden te popelen om ermee te rijden. Dat kwam goed uit, want we hadden een rit van 6 uur voor de boeg!
Je kan niet eens zeggen dat de bewegwijzering hier in Costa Rica slecht is, hij is er gewoon niet....gelukkig hadden we een top navigatie die zelfs drempels op de weg aangaf. Nadeel is alleen dat als de navigatie uitvalt je een probleem hebt. Wij hadden de mazzel dit probleem aan den lijven te mogen ondervinden.
Na wat godvers van onze chauffeur, een prima kaartlezer als bijrijder ;-) en een telefoontje naar het verhuurbedrijf kwamen we bij een plaatsje waar we een nieuwe op konden halen.  Even gestopt bij het plaatsje  Muelle waar we allemaal roodkleurige leguanen in de bomen zagen en toen op naar Rancho Margot. De vulkaan arenal lag zoals de meeste tijd in de wolken, maar de omgeving waar we doorheen reden was prachtig. Rancho  Margot ligt verscholen in een verlaten vallei van het regenwoud, achter de vulkaan, ongeveer 20 min van de verharde weg af. Na 3 keer verkeerd gereden te zijn in de middle of nowhere ( leve de 4 WD) kwamen  we eindelijk bij Rancho Margot aan.  

De weg hier naartoe was al adembenemend maar wat een plek is dit!  
Vanaf de receptie sta je bij de stallen van de paarden waar de paarden zojuist gewassen werden.Iedereen was hier gekleed in cowboystyle. Wij zagen er een beetje raar uit met onze slippers gekleed in caribean style...  Het was al schemerig toen we aankwamen en het kwam met bakken uit de lucht, dus we zagen niet echt hoe de omgeving eruit zag en wisten alleen dat we in de middle of nowhere in een gaaf huisje in de bergen gebracht waren met een golfkarretje. Wat een feest om dan wakker te worden en te kijken naar een van de mooiste plekjes op aarde. Met de geluiden van alle dieren en de colibries voor je neus in de bloemen.  

Ik had tegen de jongens verteld dat we bij de boer gingen slapen, maar daarmee beledig ik deze plek enorm.  Het is een ranche waarbij ze alles biologisch zelf doen. Ze maken hun eigen elektriciteit, warm water,  groente, zeep. Ze hebben hun eigen kippen, varkens, koeien, vissen etc. De volgende dag kregen we een rondleiding van alleen  al 2 uur over de ranche, dat geeft aan hoe groot het hier is. Er zijn heel veel wandelmogelijkheden hier met uitzichten over de vulkaan. Op de ranch lopen 3 golden retrievers waar vigo mee speelt. Hij gooit stukken steen weg en de honden brengen ze weer terug. Choco is afgedankt en ze willen en nieuwe hond die ook zo leuk speelt....
De jongens hebben de boer geholpen met melken en ook in de stallen bij de paarden, mochten ze af en toe helpen. Ook was er een speeltuintje en een warmwater pool.  Paardrijden behoort ook tot de mogelijkheden met tochten van wel 5 uur, maar godzijdank ook een van 2 uur.
Die tocht hebben we gisteren gemaakt, die gaat vanaf de ranche hoog de bergen in, waarbij je uitzicht hebt over het meer, de vulkaan en  de Monteverde.
In eerste instantie wilde de cowboy Vigo een eigen paard geven, maar aangezien we de bergen ingingen en de paarden geen lullige pony's waren, vonden we dit nu niet echt een goed idee dus Vigo ging bij Dennis op het paard.
Senna kreeg een eigen paard en vond dat vet cool. Hij had er zin in en was er klaar voor. De eerste 20 minuten zat hij apatisch op het paard zei geen woord en de cowboy vroeg of hij het wel leuk vond....uitgelegd dat hij altijd eerst even moet wennen.  Die paarden gingen ook meteen over rotsen en modder stijl omhoog... Even ter info... ik ben niet zo'n held met paarden. Na 20 minuten kwam Senna los en had de tijd van zijn leven...hij dacht zelfs dat hij nu beter was in paardrijden dan Rosa. Dennis had het stokje waarmee je op de billen van het paard moet slaan om harder te gaan uit Vigo zijn handen gepakt, want die sloeg elke keer op die billen waardoor dat paard begon te rennen...harder harder riep hij steeds. We gingen ook nog door rivieren, best diep over die wankele stenen pfff kreeg er hartverzakkingen van, maar Senna was los en ging alleen maar harder. De uitzichten waren prachtig en het was half bewolkt dus we zagen de vulkaan redelijk.
Verder heerlijk rustig aan gedaan hier, gelezen en genoten van deze ontzettend mooie plek. We hebben hier wel elke namiddag en nachten regen, maar in de ochtenden is het zonnig en droog. 

De eerste dag zijn we in de middag naar de hanging bridges gegaan, die liggen hier ongeveer 20 min rijden vandaan. Het is een rondje van ongeveer 3 km lang door het tropisch regenwoud met ongeveer 10 hanging bridges variërend van hoogte en lengte, met uitzichten op de vulkaan.  De langste was 95 meter en 45 meter hoog de rest kwam aardig in de buurt. We liepen met z'n vieren en waren bijna de enige, heel gaaf. Op een gegeven moment zat er een groep brulapen op de brug, maar die gingen gelukkig aan de kant voor ons.  Geweldig om die beesten op diezelfde hoogte van boom naar boom te zien slingeren.
Dennis had helemaal geen last van hoogtevrees op de bruggen, maar ik bleek een watje te zijn.  Pff ik kreeg rolberoertes op die dingen. Ze zijn echt ontzettend hoog, je staat op gaas waar je doorheen kijkt, ze wiebelen en dan heb je nog als bijkomende factor een Vigo die vooruit rent over die dingen, daarbij opgeteld het feit dat hij regelmatig struikelt en die bruggen niet helemaal  dicht waren, maakte dat ik helemaal week werd in de benen.  De bruggen waren te smal om Vigo aan de hand te nemen dus die moest daarna in het midden...
Gek worden we af en toe van die Diego!  Verder was het wel ontzettend gaaf en de jongens hebben energie voor 10,  nooit horen we ze piepen of zeuren, ze vinden het geweldig en Senna zei gisteren tijdens het eten dat hij nooit meer naar huis wil....net zijn moeder in de kroeg haha... Het enige wat hij mist is zijn bed en allebei de opa's en oma's.

De jongens zijn nu aan het zwemmen het is hier 11.00 uur en we vertrekken  over een half uurtje naar de Monteverde.  Dat is 4 uurtjes rijden over een bumpy road, lees geen asfalt. In feite ligt de Monteverde op ongeveer  20  km van hier maar om er te komen moeten we helemaal om het meer van Arenal rijden. Volgens de barman hier kan je ook binnendoor rijden, maar moet je dan door een rivier heen rijden en hij weet niet hoe diep die rivier nu is, maar hij wilde het wel aan zijn vrienden vragen...mwah we nemen de lange route wel!!!!

@Renee:-  Jaaaa je mag op vigo zijn feestje komen, wordt heel leuk!
                   - Nog erger ze hebben hier geen vaste keepers.