In the dessert!
Blijf op de hoogte en volg Dennis Claire Senna Vigo
18 Oktober 2015 | Marokko, Merzouga
Merzouga
Vrijdag hebben we met onze Doplo koers gezet 230 km naar Merzouga nabij de grens van Algerije. De route was minder mooi, maar wel onvergetelijk aangezien we ineens een man met tulband op onze motorkap hadden liggen!
We zagen onderweg wederom in de middle of nowhere ineens een groep van wel 40 dromedarissen langs de weg staan, verder zagen we niemand. We zijn even uitgestapt en ik maakte een foto van Senna en Vigo toen er ineens een man met een witte jurk en tulband uit het niets verscheen en al druk gebarend op ons af kwam lopen. Ik riep tegen Senna en Vigo dat ze snel in de auto moesten gaan zitten. Aangezien Vigo na 7 jaar nog steeds het begrip snel of haast niet onder de knie heeft, kwam hij dus op zijn eigen tempo al kletsend en vragend naar ons toe. Senna en ik zaten al in de auto en Dennis had de motor al gestart en de man was bijna bij de auto. Al roepend naar Vigo dat hij nu echt op moest schieten stapte hij eindelijk de auto in maar kreeg zijn schuifdeur niet dicht. Dennis reed al zachtjes terwijl de man schreeuwend en gebarend naast de auto mee rende. Omdat Vigo de schuifdeur van de Doplo niet dicht kreeg en Dennis dus geen dot gas kon geven sprong de man op zijn buik op de motorkap van onze rijdende Doplo en maakte het gebaar dat hij geld wilde. Een heel bizar tafereel. Dennis gaf de man uit zijn raampje een euro en tegelijkertijd kreeg Vigo de deur dicht en liet de man zich van de motorkap vallen en gaven we plankgas. Totaal verbijsterd over de brutaliteit en ik vooral boos dat het hem op deze manier toch gelukt was om geld te krijgen. De mafkees.
Bij het volgende dorpje een stop gemaakt bij een koffietentje. Daar kwam een oude man in wit gewaad (djelabba) met gek hoedje(zo zien de meeste mannen eruit), maar deze had een zeer trendy zonnebril op, naar ons toe. Deze man heette ons welkom in zijn dorpje en was zeer vriendelijk en maakte allemaal grapjes waar hij zelf het hardst om lachte. Fijn om weer even te ervaren dat niet iedereen hier geld van ons wil, maar het ontbreekt ons nog steeds aan inzicht wie wel of geen geld van ons wil. Uiteindelijk gaat het maar om een paar euro's maar met name voor mij is het gewoon een principe kwestie dat ik weiger geld te geven aan die mafkezen. In Marrakech was het toch anders daar ligt het er duimendik bovenop dat voor wat hoort wat en dat is gewoon het spel wat je speelt.
Enfin uiteindelijk rond 13 uur gearriveerd in de dessert bij ons onderkomen kasbah Tombouctou letterlijk aan de rand van de enorme zandwoestijn. Wederom een bizar landschap om te zien. Dit is het grootste hotel tot nu toe en vanaf het hotel loop je zo de zandduinen in waar ook de dromedarissen staan. S'middags bij het zwembad gelegen en aangezien Senna en Vigo niet konden wachten.....zijn we met zonsondergang op een Dromedaris de woestijn in gegaan. Vigo bij Dennis en Senna en ik een dromedaris voor ons zelf. De kids schaterden van het lachen en wij ook, het was super leuk en waanzinnig mooi! We waren weer de enigste met de tour.
Het hotel zit wel vol en de eerste Nederlander die we hier tegengekomen zijn in het hotel is Olav Mol die hier met zijn eigen jeep door de woestijn aan het toeren is met zijn gezin. Ik had de man straal voorbij gelopen maar Dennis herkende hem uiteraard direct.
Gisteren een rustdag ingelast en lekker gelegen in de zon aan het zwembad. Vigo heeft sinds 3 dagen behoorlijk de diarree gelukkig zonder buikpijn, maar gisteren was hij behoorlijk slapjes en hoefde ook niet te eten. Hij drinkt wel goed en ik geef hem ORS die hij gelukkig opdrinkt. Gelukkig is hij vandaag weer lekker opgeknapt!
We vertrekken straks naar de Dades vallei naar het plaatsje boumalne 230 km, daar blijven we ook 2 nachten....
Vrijdag hebben we met onze Doplo koers gezet 230 km naar Merzouga nabij de grens van Algerije. De route was minder mooi, maar wel onvergetelijk aangezien we ineens een man met tulband op onze motorkap hadden liggen!
We zagen onderweg wederom in de middle of nowhere ineens een groep van wel 40 dromedarissen langs de weg staan, verder zagen we niemand. We zijn even uitgestapt en ik maakte een foto van Senna en Vigo toen er ineens een man met een witte jurk en tulband uit het niets verscheen en al druk gebarend op ons af kwam lopen. Ik riep tegen Senna en Vigo dat ze snel in de auto moesten gaan zitten. Aangezien Vigo na 7 jaar nog steeds het begrip snel of haast niet onder de knie heeft, kwam hij dus op zijn eigen tempo al kletsend en vragend naar ons toe. Senna en ik zaten al in de auto en Dennis had de motor al gestart en de man was bijna bij de auto. Al roepend naar Vigo dat hij nu echt op moest schieten stapte hij eindelijk de auto in maar kreeg zijn schuifdeur niet dicht. Dennis reed al zachtjes terwijl de man schreeuwend en gebarend naast de auto mee rende. Omdat Vigo de schuifdeur van de Doplo niet dicht kreeg en Dennis dus geen dot gas kon geven sprong de man op zijn buik op de motorkap van onze rijdende Doplo en maakte het gebaar dat hij geld wilde. Een heel bizar tafereel. Dennis gaf de man uit zijn raampje een euro en tegelijkertijd kreeg Vigo de deur dicht en liet de man zich van de motorkap vallen en gaven we plankgas. Totaal verbijsterd over de brutaliteit en ik vooral boos dat het hem op deze manier toch gelukt was om geld te krijgen. De mafkees.
Bij het volgende dorpje een stop gemaakt bij een koffietentje. Daar kwam een oude man in wit gewaad (djelabba) met gek hoedje(zo zien de meeste mannen eruit), maar deze had een zeer trendy zonnebril op, naar ons toe. Deze man heette ons welkom in zijn dorpje en was zeer vriendelijk en maakte allemaal grapjes waar hij zelf het hardst om lachte. Fijn om weer even te ervaren dat niet iedereen hier geld van ons wil, maar het ontbreekt ons nog steeds aan inzicht wie wel of geen geld van ons wil. Uiteindelijk gaat het maar om een paar euro's maar met name voor mij is het gewoon een principe kwestie dat ik weiger geld te geven aan die mafkezen. In Marrakech was het toch anders daar ligt het er duimendik bovenop dat voor wat hoort wat en dat is gewoon het spel wat je speelt.
Enfin uiteindelijk rond 13 uur gearriveerd in de dessert bij ons onderkomen kasbah Tombouctou letterlijk aan de rand van de enorme zandwoestijn. Wederom een bizar landschap om te zien. Dit is het grootste hotel tot nu toe en vanaf het hotel loop je zo de zandduinen in waar ook de dromedarissen staan. S'middags bij het zwembad gelegen en aangezien Senna en Vigo niet konden wachten.....zijn we met zonsondergang op een Dromedaris de woestijn in gegaan. Vigo bij Dennis en Senna en ik een dromedaris voor ons zelf. De kids schaterden van het lachen en wij ook, het was super leuk en waanzinnig mooi! We waren weer de enigste met de tour.
Het hotel zit wel vol en de eerste Nederlander die we hier tegengekomen zijn in het hotel is Olav Mol die hier met zijn eigen jeep door de woestijn aan het toeren is met zijn gezin. Ik had de man straal voorbij gelopen maar Dennis herkende hem uiteraard direct.
Gisteren een rustdag ingelast en lekker gelegen in de zon aan het zwembad. Vigo heeft sinds 3 dagen behoorlijk de diarree gelukkig zonder buikpijn, maar gisteren was hij behoorlijk slapjes en hoefde ook niet te eten. Hij drinkt wel goed en ik geef hem ORS die hij gelukkig opdrinkt. Gelukkig is hij vandaag weer lekker opgeknapt!
We vertrekken straks naar de Dades vallei naar het plaatsje boumalne 230 km, daar blijven we ook 2 nachten....
-
18 Oktober 2015 - 10:08
Sandra :
Super leuk verslag. Je schrijft lekker beeldend.
Gelukkig is Viggo weer aan de beterende hand.
Kus
San -
18 Oktober 2015 - 10:16
Oma Jannie:
Haha Claire zo worden je principes alleen nog maar versterkt!!
Zie de hele film al voor me.
Wat geweldig lijkt me die tour met de dromedarissen.
Genieten van jullie verslagen!
Vigo hoop dat je al weer beter bent.
Vind Senna en jou wel stoer zeg op zo'n grote dromedaris.
Gelukkig zijn ze wel erg lief volgens jou toch?
Dennis is zeker wel in zijn element als chauffeur in de dessert hihi.
Nog heel veel plezier en groetjes uit een miezerig landje.
Dag!! Opa en Oma -
18 Oktober 2015 - 11:23
Minie En Gerrit:
Hoi luitjes wederom een spannende onderneming wat is het een andere wereld he.Spannend ook voor de kinderen. -
18 Oktober 2015 - 14:16
Marcel:
Goed idee. ik ga ook op de motorkap van die beamer liggen volgende week. kom er voor niet minder dan een meier vanaf. -
18 Oktober 2015 - 18:25
Kees En Lenie:
Claire, wat 'n mooie verhalen en wat 'n schrijftalent ben je.
Ook wij genieten van jullie belevenissen.
Nog heel veel plezier!
Kees wil 'n foto van die berber hebben die op je motorkap vastgebonden ligt.
X Kees en Lenie -
19 Oktober 2015 - 07:27
Miranda:
Haha wat een geweldige reisverslagen Claire!
Veel plezier en geniet ervan. Hoop dat Vigo snel weer
opknapt. X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
